obić kogoś

См. также в других словарях:

• obić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}obijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, obiję, obije, obity {{/stl 8}}{{stl 7}} zbić kogoś dotkliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obić psa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obić — dk Xa, obiję, obijesz, obij, obił, obity obijać ndk I, obićam, obićasz, obićają, obićaj, obićał, obićany 1. «uderzeniem spowodować uszkodzenie, wyszczerbienie, odpadnięcie czegoś; obtłuc, obtrącić» Obić dzbanek, filiżankę. Obić tynk ze ściany. 2 …   Słownik języka polskiego

• kij — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długi, cienki kawałek drewna; patyk, drąg, pałka, laska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sękaty, tęgi kij. Kij bambusowy. Kij żebraczy. Kij do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dołożyć — dk VIb, dołożyćżę, dołożyćżysz, dołożyćłóż, dołożyćżył, dołożyćżony dokładać ndk I, dołożyćam, dołożyćasz, dołożyćają, dołożyćaj, dołożyćał, dołożyćany 1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić» Dokładać drzewa pod kuchnię. Dołożyć… …   Słownik języka polskiego

• koc — m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «płat grubej, zwykle kosmatej tkaniny wełnianej lub bawełnianej, używany jako przykrycie; pled» Ciepły, wełniany koc. Okryć kogoś, coś kocem. Przykryć się kocem. Owinąć nogi kocem. Zawinąć się w koc. Spać pod kocem …   Słownik języka polskiego

• kurta — ż IV, CMs. kurtarcie; lm D. kurt → kurtka ◊ przestarz. Skroić komuś kurtę «obić kogoś, rozprawić się z kimś, zaszkodzić komuś, dać się we znaki» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• pogruchotać — dk IX, pogruchotaćoczę (pogruchotaćocę), pogruchotaćoczesz (pogruchotaćocesz), pogruchotaćocz, pogruchotaćał, pogruchotaćany «potłuc, zmiażdżyć, rozbić wiele rzeczy lub rozbić coś w wielu miejscach, połamać, poniszczyć» Kry pogruchotały filary… …   Słownik języka polskiego

• porachować — dk IV, porachowaćrachuję, porachowaćrachujesz, porachowaćrachuj, porachowaćował, porachowaćowany przestarz. «policzyć» ◊ posp. dziś żywa: Porachować komuś kości, gnaty «zbić mocno, obić kogoś» porachować się 1. przestarz. «o wielu osobach:… …   Słownik języka polskiego

• wygrzmocić — dk VIa, wygrzmocićcę, wygrzmocićcisz, wygrzmocićgrzmoć, wygrzmocićcił, wygrzmocićcony «obić kogoś mocno; wytłuc, wyłomotać, wyłoić» Wygrzmocić kijem, pięściami. □ Jak się Mazur rozochoci, co na drodze, to wygrzmoci …   Słownik języka polskiego

• wyłoić — dk VIa, wyłoićłoję, wyłoićłoisz, wyłoićłój, wyłoićłoił, wyłoićłojony przestarz. «wysmarować, powlec coś łojem» dziś tylko we fraz. pot. Wyłoić komuś skórę, grzbiet «sprawić komuś lanie, obić kogoś» …   Słownik języka polskiego

• wyłomotać — dk IX, wyłomotaćoczę (wyłomotaćocę), wyłomotaćoczesz (wyłomotaćocesz), wyłomotaćocz, wyłomotaćał, wyłomotaćany pot. «obić kogoś mocno, zwłaszcza kijem; wygrzmocić» Wyłomotał go laską …   Słownik języka polskiego